Բաժանորդագրվեք Zarkerak.am-ի տելեգրամ ալիքին։
«Առաջին ինդիկատորը ջրի գույնն է, եթե պարզ չէ, աղտոտվածությունը տեսանելի է, ապա սա վկայում է պոտենցիալ վտանգների մասին»,- Zarkerak.am-ի հետ զրույցում այս մասին ասաց ԵՊԲՀ հիգիենիկ և հակահամաճարակային բաժնի պետ Կարինե Պողոսյանը՝ անդրադառնալով հատկապես ամռան շրջանում ակտիվության ֆոնին փակ լողավազանների հնարավոր վտանգներին: Մեր զրուցակիցը միևնույն ժամանակ ընդգծեց, որ վերջին տարիներին ոլորտում նկատելի են էական բարեփոխումներ, տեսչական մարմինները հետևողական են, Հիվանդությունների վերահսկման և կանխարգելման ազգային կենտրոնն ունի մշակած կանոններ, մյուս կողմից էլ՝ տնտեսավորղներն էլ շահագրգիռ են թույլ չտալ, որ իրենց մոտից օգտվողները դուրս գան վարակներով և հիվանդություններով:
Կարինե Պողոսյանի դիտարկմամբ՝ մինչև «ջուրը նետվելն» անզեն աչքով էլ կարելի է հասկանալ հիգիենիկ ինչ պայմաններում է գտնվում լողավազանը.«Պետք է հատկապես ուշադիր լինել մաքրությանը, ընդ որում՝ ոչ միայն լողավազանի հատվածում, այլ՝ սանհանգույցներում և ցնցուղարաններում, որոնք ևս վարակների տարածման համար կարող են հարմար միջավայր լինել»:
«Լողավազաններում առավել հաճախ հանդիպում են աղեստամոքսային վարակի պատճառ հանդիսացող մանրէներ, Հեպատիտ Ա-ի վիրուս: Բացի դա կարող են առաջանալ մաշկի և ականջի վարակներ: Լողավազանում վարակները հիմնականում փոխանցվում են ջուրը կուլ տալու կամ աչքերի ու մաշկի հետ շփվելու դեպքում: Լողավազան այցելող մեկ վարակակիր անձը կարող է բազմաթիվ մարդկանց վարակել՝ հատկապես եթե ջուրը պատշաճ կերպով չի ախտահանվում, ցնցուղարանները՝ նույնպես»,- բացատրեց համաճարակաբանն ու հավելեց, որ ցնցուղարաններում ևս կարող են տարածված լինել մաշկային ու սնկային տարբեր վարակներ: Լողավազաններում վարակվելու ռիսկի գոտում են հիմնականում հայտնվում թույլ իմունիտետ ունեցողները, երեխաները, տարեցները, հղիները. այս խմբերի դեպքում խնդիրներն առավել ընդգծված են լինում:
«Լողավազաններում վարակվելու հետևանքով երեխաների մոտ արձանագրվում են աչքի բորբոքային ռեակցիաներ, շատ դեպքերում նկատվում է կոնյուկտիվիտ»,- ընդգծեց մեր զրուցակիցը և ավելացրեց.«Կարևոր նշանակություն ունի լողավազաններում օդափոխությունը, եթե այն անբավարար է, դա էլ կարող է նպաստել օդակաթիլային վարակների տարածմանը, նաև օդում քլորի գոլորշիները կարող են գրգռել շնչառական ուղիները, հատկապես՝ երեխաների և ասթմայով հիվանդների դեպքում»:
Նաև նշեց, որ մի այլ ծայրահեղություն էլ ջրի գերքլորացումն է.«Այս պարագայում ջուրը կարող է գրգռել մաշկը, լորձաթաղանթը, առաջացնել մաշկաբորբեր, ալերգիկ ռեակցիաներ»,- ասաց համաճարակաբանն ու հորդորեց նման վայրերում հետևողական լինել նաև անձնական հիգիենային, մասնավորապես ցնցուղ ընդունել ոչ միայն լողալուց հետո, այլ՝ դրանից առաջ:
Մեկ այլ խնդիր էլ ըստ մասնագետի բաց, այսպես ասած, չվերահսկող լողավազաններ են, որոնք կարելի է հանդիպել շատրվաններին կից, շենքերի բակերում.«Դրանց ջուրը չի ֆիլտրվում, չի քլորացվում, առկա է կենցաղային աղտոտվածություն, կենդանիների, թռչունների արտաթորանք, ուստի սրանք ևս բազմաթիվ վարակների պատճառ կարող են դառնալ, մասնավորապես՝ աղիքային»:
Մասնագետը հորդորեց նաև որոշակի ախտանշանների դեպքում՝ լուծ, ջերմություն, խուսափել լողավազան գնալուց և միշտ զգոն լինել՝ ջուրը կուլ չտալ, անկախ դրա մաքրության աստիճանից:
