Բաժանորդագրվեք Zarkerak.am-ի տելեգրամ ալիքին։
Մենք երկխոսության գործընթացի մեկնարկային փուլում ենք, ինչը բավականին բարդ է՝ նաև հաշվի առնելով 35 տարվա հակամարտությունը, դրա ամբողջ զգայական շերտերը, և, բնականաբար, մենք էլ քաջ գիտակցում ենք, որ գործընթացը բարդ է: Այդ մասին Բաքվից վերադառնալուց հետո կազմակերպված ասուլիսի ժամանակ ասաց Հայաստանի պատվիրակության ներկայացուցիչ Նարեկ Մինասյանը, ապա ներկայացրեց հանդիպումների ժամանակ քննարկված թեմաները:
«Ադրբեջանական կողմից ընդգծվել է խաղաղության դիվիդենտների գաղափարը, որ պետք է ձեռնարկել պրակտիկ քայլեր, որպեսզի ժողովուրդը, երկու երկրների հասարակություններն իրենց մաշկի վրա զգան խաղաղության կամ հաստատված խաղաղության (ինչպես հայտարարվում է) օգուտները և արդյունքները: Բանակցություններ են ընթանում նաև այս ուղղությամբ տարբեր պրակտիկ ծրագրերի վերաբերյալ:
Միևնույն ժամանակ հայկական կողմը, հատկապես պարոն Հաջիևի հետ հանդիպմանը, բարձրացրել է տարբեր գրգռիչ գործոնների չեզոքացման խնդիրը: Դրանցից է, օրինակ, ադրբեջանցի տարբեր մակարդակի պաշտոնյաների կողմից երբեմն սադրիչ, երբեմն խնդրահարույց հռետորաբանությամբ բառակազմի կիրառումը հայ-ադրբեջանական կարգավորման գործընթացի վերաբերյալ խոսելիս:
Միևնույն ժամանակ ադրբեջանական մեդիաներում մենք պարբերաբար հանդիպում ենք տեղանունների խնդրի: Վերջին նման օրինակն «Ազերթաջ»-ի ռուսալեզու հրապարակումն էր, որտեղ Երևանն «Իրիվան» էր գրվել: Այս հարցը հենց կոնկրետ օրինակով ներկայացվեց: Ադրբեջանական կողմն առնվազն համաձայն է այն գաղափարի հետ, որ, այո՛, պետք է առավել մեծ ուշադրություն դարձնել այս խնդրին, հռետորաբանության և տեղանունների խնդրին, փորձել հնարավորինս նվազեցնել նման դեպքերի կրկնությունը, որոնք կարող են բացասաբար ազդել նաև կարգավորման գործընթացի վրա: Նույն «Ազերթաջ»-ի վերաբերյալ առնվազն խոստում եղավ, որ կզրուցեն ադրբեջանական խմբագրակազմի հետ»,- ասաց նա՝ միաժամանակ նշելով, որ նման փոքր արդյունքները կարևոր են առաջ շարժվելու և փոխվստահության մթնոլորտ կառուցելու համար:
Նարեկ Մինասյանը նաև կարծիք հայտնեց, թե նման երկխոսությունները հիմք են ստեղծում, որպեսզի երկուստեք պարտավորություններ լինեն խաղաղության գործընթացում, ինչպես նաև այն, որ խաղաղության գործընթացի ներդրումներից մեկը կարող է դառնալ հումանիտար խնդիրների և հատկապես հայ ռազմագերիների վերադարձի լուծումը:
